ഈ ദുര്‍ഘടാവസ്ഥക്ക് കാരണം മലയാളത്തിലെ അക്ഷരങ്ങളുടെ എണ്ണപ്പെരുക്കമാണ് .
സത്യത്തില്‍ നമുക്കെന്തിനാണ് ഇത്രയും അക്ഷരങ്ങൾ??
(നമുക്കെന്തിനാണാവോ ഇത്രയും അക്ഷരങ്ങൾ?)
മലയാളത്തിലെ പല അക്ഷരങ്ങളും വളരെ അപൂര്‍വമായിട്ടു മാത്രമേ ഉപയോഗിക്കാറുള്ളൂ. ഉദാ: "ഋ"എന്ന അക്ഷരം. ഈ അക്ഷരം ഋഷി, ഋഷഭം, ഋതു എന്നിങ്ങനെ വളരെ അപൂര്‍വ്വം ചില സംസ്കൃത വാക്കുകളെ മാത്രമേ ഉള്‍ക്കൊള്ളുന്നുള്ളൂ. ഘ, ഛ, ഠ, ഢ തുടങ്ങിയ അക്ഷരങ്ങളുടെ അവസ്ഥ ഇതിനേക്കാള്‍ 'ഭീകരമാണ് . ' സംസ്കൃത പദങ്ങളെ ഉള്‍ക്കൊള്ളുവാന്‍ വേണ്ടി മാത്രം മലയാളത്തെ അസംസ്കൃതമാക്കി നിര്‍ത്തലാണ് ഇവയുടെ ഒക്കെ പണി.
ഇതിനേക്കാള്‍ കലികയറും അക്ഷരങ്ങളുടെ ഉച്ചാരണ രീതി ശാസ്ത്രതെക്കുറിച്ചു പറയുകയാണെങ്കില്‍. ഖ' യുടെയും ഘ''യുടെയും ഉച്ചാരണ വൈജാത്യങ്ങള്‍ നമ്മില്‍ എത്രപേര്‍ക്കറിയാം? ഇതിന്റെ പേരില്‍ എത്ര ടി വി അവതാരകരും വാര്‍ത്ത വായനക്കാരുമാണ് പഴി കേള്‍ക്കുന്നത്? ഇടക്കിടെ അവരെയൊക്കെ കുറ്റപ്പെടുതുന്നതിനു പകരം,
ഏതാണ്ട് ഒരേ രീതിയിലുള്ള ശബ്ദങ്ങള്‍ക്ക്‌ ഒരൊറ്റ അക്ഷരമായി നിജപ്പെടുത്തുന്നതല്ലേ നല്ലത്?എങ്കില്‍ തന്നെ പകുതി അക്ഷരങ്ങള്‍ കുറഞ്ഞു കിട്ടും.
എന്തായാലും മലയാള ലിപികളുടെ പുനര്‍നിര്‍ണയം കാലഘട്ടത്തിന്റെ ആവശ്യം ആയിത്തന്നെ പരിഗണിക്കേണ്ടിയിരിക്കുന്നു. അല്ലെങ്കില്‍ ഇപ്പോഴുള്ള മംഗ്ലീഷ് വിനിമയം ചാറ്റ് റൂമുകള്‍ ചാടി പുറത്തേക്കു പടരും എന്നുതന്നെ ഉറപ്പിക്കാം.
മനസ്സില്‍ ഉയരുന്ന മറ്റൊരു ചോദ്യം, "തമിഴില്‍ "ഗണപതി"ക്കും "മുരുകന്‍"ഉം ഒരേ "ക" തന്നെയാണ് ഉപയോഗിക്കുന്നത്. എന്നാല് ദ്രാവിഡ ഭാഷയോട് ഏറ്റവും അടുത്ത് നില്‍ക്കുന്ന മലയാളം, ലിപി നിര്‍ണയത്തില്‍ ആഢ്യ- ആര്യ ഭാഷയായ സംസ്കൃത ത്തോടുള്ള വിധേയത്വം തുടരേണ്ടതുണ്ടോ എന്നാണ്‌.
''നിലനില്‍ക്കുക" എന്നത് "നിലനില്കുക " എന്നും എഴുതാമെന്കില്‍, ല്‍ "എന്ന ചില്ലിനെ നിലനിര്‍ത്തുന്നത്‌ എന്താണ്? (ഈ വാക്യം താങ്കളുടെ സ്ക്രീനില്‍ ഏതൊക്കെ അക്ഷരങ്ങളില്‍ എങ്ങനെയൊക്കെ display ചെയ്യും എന്ന് അറിയില്ല.. ഈ ഗതികേട് എന്റേതോ അതോ മലയാളത്തിന്റെതോ?)
