റൌണ്ട് എബൌട്ട്

മണല്‍ക്കാറ്റില്‍ മുഖം ചുവന്നതു നിന്നെ ഓര്‍ത്തിട്ടാണ്..
അപ്പോള്‍ ഈന്തപ്പനകള്‍ കുലുങ്ങിച്ചിരിച്ചു.
ഞാന്‍ ഒരു പുള്ളിത്തോര്‍ത്തുകൊണ്ട് മുഖം മറച്ചു.
തിരക്കേറിയ സിഗ്നലുകളില്‍ പിക്ക്-അപ് നിര്‍ത്തുന്പോഴൊക്കെ
ഞാന്‍ നിന്നെക്കുറിച്ചോര്‍ത്തു... എന്നെക്കുറിച്ചോര്‍ത്തു..
ജീവിതത്തിന്റെ നിറങ്ങള്‍ എല്ലാം കൊഴിഞ്ഞ്
പച്ചയും മഞ്ഞയും ചുവപ്പും മാത്രം ബാക്കിയായത്.
ചുവപ്പില്‍ ദീര്‍ഘ ശ്വാസം വിട്ടു..
പച്ചയില്‍ തിരക്കിട്ടോടി..
മഞ്ഞയില്‍ അനിശ്ചിതത്വം തുടര്‍ന്നു..
ചൂടുവെള്ളത്തില്‍ കുളിച്ചുപുതപ്പില്‍ ഉറങ്ങി.
ഡിസംബറില്‍ തണുത്തുറഞ്ഞ ഒരു സൂര്യന്‍ ഉദിച്ചസ്തമിച്ചു..
സ്വപ് നങ്ങളില്‍ പോലും തണുപ്പ്.
വതനിയ ടവറിന്റെ ഇരുപതാം നിലയില്‍ വെല്‍ഡിംഗ് റോഡ് കത്തുന്പോള്‍
നീ ചിരിക്കുന്നതു ഞാന്‍ കണ്ടു.
ഇന്നലെ ടേബിള്‍ ലാന്പിന്റെ ഇത്തിരിവെട്ടത്തില്‍ എഴുതിയ കത്ത്
സുബൈറിന്റെ ലഗേജില്‍ അത്തര്‍ മണമേറ്റ് യാത്രയായിട്ടുണ്ട്.
പൊട്ടിക്കുന്പോള്‍ കണീ‍രിന്റെ ഗന്ധമെന്ന്എന്നത്തേയും പോലെ നീ പറയുമായിരിക്കും.